Forum Miłośników Kotów Rasy RAGDOLL

Endorphine

Często koty domowe w naszym mniemaniu znęcają się nad upolowaną zdobyczą. Kot uwalnia ją, to znów chwyta, uderza lub przydusza łapą, gryzie, pozwala uciec i ponownie ściga i nie zadaje śmiertelnego ciosu.
Zachowanie takie raczej nie występuje w stanie dzikim, zabawiają się tak dobrze odżywione koty domowe, nie mające innych możliwości zaspokajania wrodzonych instynktów łowieckich.. Dla takiego kota złapanie myszki, ptaszka czy owada jest wielką atrakcją , toteż stara się przedłużyć te radosne chwile. Nie czyni tego z głodu, skazując swoją ofiarę na powolną śmierć.
Takie zachowania zdarzają się także wśród kotów żyjących na wsi:
Cytat (…) "Wydawałoby się więc, że koty żyjące dziko bądź trzymane dla tępienia myszy i szczurów w gospodarstwach nie powinny przejawiać takich skłonności. Zaobserwowano, że wiejskie kotki nieraz uprawiają takie zabawy. (…) Kiedy kotka ma małe, przynosi im jeszcze żywą zdobycz, aby nauczyć je sztuki zabijania”.

Autor pisze również, że to pozornie sadystyczne zachowanie kota jest niczym innym jak stosowaniem takich samych środków ostrożności, jak przy polowaniu np. na szczura, który potrafi zaciekle się bronić i zadać dość poważne rany. Łapiąc więc małą mysz, ptaszka lub owada kot wyolbrzymia niebezpieczeństwo kontrataku ofiary i bije lub przydusza łapą tak długo, aż upewni się że mu zdobycz nie ucieknie i jest gotowa do konsumpcji. Postępują tak rozleniwione domowe pieszczochy, które nie są pewne swej kondycji i refleksu.

Kiedy widzę, że moje koty upolowały muchę, ćmę lub osę, odbieram im jeszcze ruszającą się zdobycz i wyrzucam za okno. Nie mogę patrzeć na ich powolną śmierć. Poza tym muchy roznoszą zarazki, a osy mogą użądlić, więc zabawa z nimi, a tym bardziej konsumpcja może być niebezpieczna dla zdrowia a nawet życia k